Alice In Wonderland is een Disneyfilm die altijd een speciaal plekje in mijn hart heeft. De tekenfilm heb ik grijs gekeken (letterlijk, een stukje scene van de videoband was zwart/wit geworden), de film uit 2010 vond ik geweldig en toen mijn man mij afgelopen week wilde meenemen naar Alice Through The Looking Glass op Date Night, was ik super enthousiast!
In Alice Through The Looking Glass keert Alice na ongeveer drie jaar na de laatste film terug naar Underland waar ze de Mad Hatter aantreft. Het gaat niet goed met hem en hij heeft Alice haar hulp nodig, waarvoor ze terug in de tijd moet reizen. Ondanks waarschuwingen van Tijd zelf, maakt Alice met behulp van de chronosphere een reis door de tijd om haar vrienden te helpen.
Geweldige visuals
Ik val meteen even met de deur in huis, hoewel ik genoten heb van het visuele aspect van de film, had ik er veel meer van verwacht. Ik vond het moment waarop Alice met het probleem in Underland wordt geconfronteerd een beetje makkelijk. “Dit is het probleem, zo los je het op, okay let’s go.” Dit ging zo makkelijk en snel, dat ik ging vermoeden dat er één of ander complot aan de gang was, maar toen dat niet zo bleek te zijn, was ik een beetje teleurgesteld. Sommige confrontaties in de film vond ik eveneens te makkelijk en vertrouwen werd naar mijn mening té snel gewonnen. In sommige scenes zag je heel duidelijk make-up op gezichten zitten en leken ze niet de moeite te hebben gedaan dat een beetje natuurlijk te laten lijken. Het voelde allemaal wat afgeraffeld. Toen het verhaal eenmaal op gang kwam, werd het steeds beter en genoot ik er 100% van. Ik heb nogal een zwak voor tijdreizen in films en er is niet veel nodig om mij zo’n verhaal in te krijgen. Wat een prachtige visuele effecten en wat zag Underland er weer geweldig uit. Toch is het zeer duidelijk dat Tim Burton zich minder met dit deel heeft bemoeid en dat is een grote fout geweest van wie dat ook maar beslist heeft.
Depp doet waar hij goed in is
Wat het acteerwerk betreft heb ik (bijna) niets te klagen. Mia Wasikowska, die Alice speelt, acteerde beter dan in de eerste film en Johnny Depp deed gewoon waar hij goed in is, het zijn van een compleet ander persoon. Het raakte me om van Alan Rickman zijn laatste woorden in een film te horen en ik vond het jammer dat hij maar kort in de film zat. Sasha Baron Cohen vond ik qua uiterlijk erg goed in de rol van Tijd, maar qua acteren niet zo sterk. Door het rare Duitse accent had ik het gevoel dat ik naar een van zijn typetjes zat te kijken en dat haalde de magie een beetje uit de scenes waar hij in zat.
Toch een aanrader
Al met al ben ik blij dat ik de film heb gezien, want ik heb er wel zeker van genoten. Hij is grappig, ziet er prachtig uit en zit bomvol geweldige en leuke acteurs. Ook was tegen het einde van de film oprecht ontroerd door bepaalde scenes en heb ik mijn tranen niet kunnen bedwingen. Had ik zonder deze film gekund? Ja. Alice In Wonderland is op zichzelf een geweldig verhaal en ik weet niet of ik dit vervolg nou perse nodig vond. Toch raad ik je aan hem zeker te gaan kijken, al was het alleen maar uit respect voor één van de allerbeste acteurs aller tijden, Alan Rickman, die Absolem de rups voor de allerlaatste keer zijn prachtige stem heeft gegeven.
